Dag 36 en 37

Dag 36, zaterdag 16 juni

Het is al weer een wisseldag. We worden wakker onder het genot van rustige jazz muziek. Aan de andere kant van het water zijn ze begonnen met de opbouw van de eet- en drinktenten voor tijdens de drakenbootraces.

We beginnen met het gebruikelijke ritueel. Schoonmaken en wassen. Tineke kiest voor het schoonmaken van de binnenkant en ik neem de buitenkant voor mijn rekening deze week. Eric, die letterlijk en figuurlijk van fietsen houdt, neemt de twee vouwfietsen onderhanden, die nog altijd last hebben van het Middellandse zeewater van 2009.

Tineke en Eric hebben gisteren een winkel ontdekt waar internet is. Na de schoonmaak ga ik er met mijn USB stick naar toe. Het is een kantoorboekhandel met twee snelle computers voor klanten. Voor € 0,50 per half uur kan ik mijn weblog bijwerken.

 Ik wandel terug naar de boot. Het begint te regenen. Het plan om de was buiten te laten drogen kan ik wel vergeten. De waslijn kan worden opgerold en de was gaat in de droger.

De drakenbootraces zijn inmiddels begonnen. Ze komen op een afstand van een meter of tien bij ons langs. We zitten op de eerste rang. Aan de andere kant van het water staan de supporters te juichen en te schreeuwen om hun teams aan te moedigen.

Om twee uur arriveert Annelies, ze heeft de 700 km van Amsterdam naar Oranienburg in zes en een half uur gereden. We eten een broodje en om drie uur vertrekken Tineke en Eric met onze Volvo richting Nederland.

Oude en nieuwe bemanning

Weer samen

Ik heb een geweldige week gehad met Tineke en Eric. Na onze jeugd, een jaar of vijftig geleden, hebben Tineke en ik nooit meer een week met elkaar doorgebracht. Het is mij erg goed bevallen. Dankzij de altijd aanwezige humor van Eric hebben we ook veel gelachen. Tineke en Eric, ontzettend bedankt.

Het merengebied waar  doorheen zijn gevaren, is fantastisch mooi. Deze vijfde week ging van Parchim naar Oranienburg:

- Vaardagen  5

- Vaaruren    30

- Kilometers 220

- Sluizen       19

Annelies en ik gaan naar de Netto om de voorraden aan te vullen.

Daarna maken we een wandeling door de stad en over de kermis, die dit weekend ook in Oranienburg wordt gehouden. Naast de kermis staat op het plein tegenover het vroegere slot van Louise Henriette van Oranje, een muziektent, waar vanavond net als gisteren de discomuziek luid klinkt.

Morgen gaan we naar Berlijn

Dag 37, zondag 17 juni.

Vandaag gaan we naar Berlijn, het einddoel van deze reis. We hebben geen lange dag voor de boeg en doen het rustig aan. We vertrekken om kwart voor tien en verlaten Oranienburg via de Oranienburger Havel. We komen op het Oder Havelkanaaal en varen via de Niederneuendorfer See de Havel op en Berlijn binnen. 

Ik heb van een aantal Berlijners de tip gekregen om op zondag niet de Spree op te varen. Het is er dan zo druk met niets ontziende rondvaartboten, dat varen een stressvolle bezigheid wordt en dat je niets van Berlijn ziet. Een Duitse voetbalsupporter heeft me vorige week het adres van zijn haven in Berlijn Spandau gegeven. Daar leggen we aan om kwart over twaalf.

Haven Berlijn Spandau

Ik heb Berlijn gehaald. Dankzij de hulp van alle bemanningsleden van de afgelopen weken is het gelukt. Ik geniet van het moment.

We gaan op de fiets naar het oude stadje Spandau, nemen daar de ondergrondse en een half uurtje later zijn we in Charlottenburg, We wandelen door de wijk en nemen een drankje op het Adenhauer Platz.

Terug in de Altstadt van Spandau, eten we op het terras van een restaurant naast de St Nikolaikirche.

In het clubhuis van de haven kijken we naar het EK voetbal en zien Duitsland van Denemarken winnen. De andere aanwezigen troosten ons met de uitschakeling van Nederland.