Dag 27 en 28

Dag 27, donderdag 7 juni

We worden wakker met regen op deze vrije dag in Schwerin. Toch gaat ook vandaag de wasmachine aan, nu de witte was. We hebben niet voor niets een wasdroog combinatie.

Rob gaat het “Schloss” bekijken en ik ga naar restaurant Wallenstein in de hoop nu wel een password voor WIFI te krijgen. Maar nee, ik moet geduld hebben tot vanmiddag.

Rond lunchtijd komt er een boos kijkende Duitser naar de boot en trekt zomaar de stekker van onze walstroom uit de stroomzuil. Hij zegt dat we op een andere plaats moeten gaan liggen, omdat we aan een stijger van de rondvaartboten liggen en dat we al helemaal niet hun stroom mogen gebruiken. Na enig heen en weer gepraat weten we hem van onze goede trouw te overtuigen. Hij wordt rustiger, maar we moeten wel verkassen. Gelukkig is de plaats waar de andere Nederlandse boot gisteren lag vrij en daar gaan we naar toe. Daar is de walstroom trouwens ook gratis.

Na de lunch krijgen ik een password voor WIFI en ik kan met mijn weblog aan de gang. Ik loop inmiddels een week achter. Met behulp van mijn I Phone heb ik mijn trouwe lezers wel laten weten dat er achterstand is ontstaan als gevolg van beperkte beschikbaarheid van WIFI in Duitsland.

Als weblog en email zijn bijgewerkt gaat Rob een stadtour maken met de bus en ik ga lopend de stad in. Ik wil natuurlijk wat van Schwerin zien, maar ik vind het ook tijd voor een bezoek aan de kapper.

Het weer is intussen helemaal omgeslagen. De zon schijnt en het is warm. Schwerin is een mooie stad en met dit weer en overvolle terrassen ziet het er helemaal prachtig uit. Ik bezoek de Dom, een hele sobere kerk, drink een kopje thee op een zonnig terras aan het water en vind een kapper, die me een Nederlandse behandeling geeft voor een Italiaanse prijs.

Op weg naar de haven doe ik nog een paar boodschappen voor het avondeten.

Dag 28, vrijdag 8 juni

Omdat we voor tien uur bij de brug van Plate willen zijn, vertrekken we om half negen. Op de Schweriner See regent het behoorlijk. We moeten goed om ons heen kijken. Gelukkig is er weinig verkeer. Als we het meer zijn overgestoken komen we weer op de Stör-Wassestrasse. Om kwart voor tien zijn we bij de brug van Plate en Rob meldt ons aan via de praatpaal en klokslag tien uur gaat de brug open. Op twaalf uur varen we de Müritz-Elde-Wasserstrasse op en ben ik weer op de oorspronkelijk geplande route. Het ommetje via Schwerin was absoluut de moeite waard.

Als we om kwart over één de sluis van Garwitz zijn gepasseerd, vinden we een Wasserwanderplatz bij een camping midden in het bos. Het is inmiddels net als gisteren weer mooi weer en we besluiten te stoppen voor de lunch.

Onderweg zie ik een hertje aan de waterkant. Als we wat dichterbij komen, schiet hij het bos in.

In het vaarboek over Duitsland staat dat je na de sluis van Parchim meteen links af moet slaan om bij de Stadthafen te komen. Gehoorzaam als ik ben, sla ik links af. Na tweehonderd meter zien we een brug waar we nooit onderdoor kunnen. We moeten terug, maar het is te smal om te draaien. Een mooie oefening achteruit varen.

Bij de volgende afslag links lukt het wel en om vier uur leggen we aan in de haven van Parchim.

´s Avonds genieten Rob en ik van een heerlijk afscheidsdiner in de Stadtkrug van Parchim, We eten de “pot” leeg. Als we het restaurant verlaten, hoost het. Het water komt met bakken naar beneden. We wachten onder de parasols van het restaurant tot het droog is.

.