Dag 3 maandag 14 mei
Al weer een mooie dag. Omdat het de eerste twee
dagen zo goed gegaan is besluiten we vandaag een stukje van de route af te
wijken. We gaan vandaag niet zoals gepland naar Blokzijl, maar willen na Blokzijl
de Weerribben in. We vertrekken daarom al om half negen.
We varen over het Drontermeer en passeren zonder
problemen om half tien de Roggebotsluis. We varen het Keteldiep op en willen
via de Ramsgeul naar het Ramsdiep. Het is diep genoeg dus even stukje afsteken
lijkt geen bezwaar. Niet handig want daardoor missen we de borden waarop staat
dat de Ramsgeul afgesloten is. Een
stuk verder komen we daar natuurlijk wel achter, maar dat betekent
omvaren via Marina Schokkestrand. Ook vandaag weer een les geleerd.
Vanuit het Ramsdiep varen we het Vollenhoverkanaal
op en om kwart over één stoppen we in Vollenhove voor de lunch in de haven
naast een enorme kerk. We liggen bij de waterslang en vullen de drinkwatertank.
Henk en Korrie gaan op supermarktjacht en even later komen ze terug met twee
tassen voorraad voor de komende dagen. Tijdens hun wandeling genieten ze van de
mooie geveltjes in Vollenhove.
Om kwart voor drie vertrekken we weer en om half
vier varen we door de sluis van Blokzijl. Tijdens het wachten voor de sluis
genieten we van de mooie panden die rondom de haven van Blokzijl staan. Een
volgende keer ga ik hier wel overnachten.
Via het Noorderdiep, de Valse Trog, de Riete en de Wetering varen we omringd door
enorme rietvelden het Nationale Park de Weerribben in. We passeren Muggenbeet,
een lang gerekt dorp met prachtige huizen, waarvan er opvallend veel te koop
staan.
Een tjasker in de rietvelden
Om kwart voor vijf meren we aan bij een ligplaats aan
de Heuvengracht in de buurt van Kalenberg. Het is een officiële ligplaats, maar
zonder bolders. Er staat een paaltje en een bord voor het voor- en middentouw
en voor het achtertouw slaan we een pin in de grond.
Midden in de Weerriben
Dag 4, dinsdag 15 mei
Het luchtbed van Henk is vannacht om duistere reden
leeggelopen. Hij was daardoor om half vijf al wakker. Vanavond maar eens kijken
of we de oorzaak kunnen opsporen.
We vertrekken om kwart voor negen en varen door de
Weerribben over de Kalenberger gracht. Kalenberg ziet er heel anders uit dan
Muggenbeet. Geen grote dure huizen, maar verbouwde kleine boerderijtjes en
arbeiderswoningen.
We verlaten de Weerribben bij Ossenzijl en varen
Het Kanaal Steenwijk-Ossenzijl op. Hier worden de bruggen automatisch bediend.
Voor elke brug varen langs een elektronisch oog. De lichten springen op
rood/groen en even later gaat de brug omhoog.
Het is vandaag een kille dag met regelmatig een
bui. Het is ook koud en daarom laten we de kachel lekker aan.
Voor Steenwijk gaan we het Kanaal Beukers-Steenwijk
op richting het zuiden. Dat lijkt niet logisch als je morgen in Groningen wilt
zijn, maar het moet omdat we terug willen naar de oorspronkelijk geplande
route. De omweg door de Weerribben is uitstekend bevallen. Eén van de mooiste
stukjes natuur van Nederland.
Om half twaalf passeren we Giethoorn en even later
varen we via de Belter Wijde de Beukersgracht op. Omdat de Beukerssluis tussen
twaalf en één uur gesloten is stoppen we voor de lunch. Om kwart over één zijn we door de sluis en varen we het
Meppeler Diep op naar het noorden, de goede kant op.
Om twee uur zijn we door Meppel, waar je behalve
industrieterreinen niets van ziet, en komen we op de Drentse Hoofdvaart, een
prachtig stukje water. Je voelt je een beetje teruggeworpen in de tijd. De
bruggen en sluizen worden allemaal nog met de hand bediend door brug en sluiswachters
die, ook al regent het, vriendelijk blijven.
Sluiswachter aan het werk
De planning vandaag is de passantenhaven van
Dieverbrug. Dat lukt net niet. Als we om vijf uur de sluis van Dieverbrug
naderen staan de lichten al op dubbel rood. Voor de sluis liggen we op een
prima plaats.
Bij Dieverbrug
We hebben twee lange vaardagen achter de rug. Maar
de omweg door de Weerribben was meer dan de moeite waard.
’s Avonds krijgen we bezoek van Ton en Magda die in
de buurt wonen.
Dag 5, woensdag 16 mei
Om kwart voor negen zijn we door de Dieversluis en
gaan we verder op de Drentse Hoofdvaart. Bij de derde sluis, de Veenesluis,
horen we van de sluismeester dat morgen op Hemelvaartsdag de bruggen en sluizen
niet bediend worden. Dat had ik me niet gerealiseerd. Dat betekent dat we
vandaag Groningen echt moeten halen en dat we moeten opschieten. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
We hebben vandaag zes sluizen en heel veel lage bruggen. Ons tempo wordt niet
bepaald door onze eigen snelheid, maar vooral die van brug- en sluiswachters.
Die werken gelukkig mee. Om twaalf uur, het is lunchtijd voor de brug- en
sluiswachters en dus ook voor ons, zijn we bij brug in Assen. Om één uur kunnen we verder en varen
we het Noord Willems Kanaal op. Voorbij Assen is ook het Drentse Hoogland
afgelopen. De volgende drie sluizen dalen we vijftien meter.
Onderweg lezen we in de Almanak dat de bruggen in
Groningen niet bediend worden van vier uur tot half zes. Om half vijf meren we daarom aan voor de
eerste Groningse brug, de van Ketwich Verschuurbrug. Om half zes varen we
Groningen binnen. Er zijn nog een paar bruggen te gaan, maar we hebben het
gehaald.
Wachten voor Groningen
Bij één van de bruggen staan de lichten op dubbel
rood, maar we kunnen er onder door. Op de kaart heb ik niet gezien dat pal
achter deze brug nog een fietsbruggetje ligt met een doorgang van 80 cm. Vol in
de achteruit, het gaat gelukkig goed.
We varen langs het station en het Groninger Museum,
passeren de Here- en Oosterbrug en komen aan bij Jachthaven Oosterhaven, op
loopafstand van het centrum van Groningen.
Het weer is de hele dag al wisselvallig en onstuimig.
Bij het aanmeren doet de Noord Westen wind zijn uiterste best om deze schipper
het leven moeilijk te maken. Een buurman kijkt een beetje moeilijk, maar het
gaat allemaal goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten