Dag 13 t/m 16

Dag 13, donderdag 24 mei

Het is de verjaardag van Egbert op deze rustdag in Oldenburg. Het is prachtig weer en we drinken koffie met “Apfelkuchen” op een terras op de Alte Markt tegenover de kerk. Een heel bijzondere kerk. Omdat het een kerk van een paar eeuwen oud is verwacht je dat de binnenkant dat ook zal uitstralen. Het tegendeel is waar. Binnen is het modern met witte banken en een gekleurd kruis van glaswerk. Een beetje bizar, maar wel mooi.

                                                            De jarige met zijn Pinky

De haven van Oldenburg is een getijdenhaven. Dat betekent dat de boot met eb en vloed mee omlaag en omhoog gaat. Omdat we aan een drijvende stijger liggen is dat geen probleem. Met eb raken we net de grond, maar droog liggen kun je dat niet noemen.

’s Avonds genieten we van het diner ter ere van Egbert’s verjaardag in een restaurant naast de haven.`

 We hebben uitzicht op de Antje Elisabeth.

Dag 14, vrijdag 25 mei

We vertrekken om negen uur. We liggen in een smalle geul en moeten een meter of honderd achteruitvaren, langs een aantal andere boten, om de haven uit te kunnen.

Om zeven uur was het hoog water en het waterpeil is al genoeg gezakt om onder de spoorbrug van Oldenburg door te kunnen. Met de ebstroom mee varen we de Hunte af. Om een gemiddelde van elf kilometer per uur te halen moest de motor gisteren 2000 toeren draaien. We gaan nu ook met een snelheid van elf kilometer, maar dankzij de ebstroom lukt dat met 1400 toeren.

Om kwart over elf meren we al af aan de “Schwimmsteck- Anlage” van Elsfleth.

De haven van Elsfleth

We gaan het leuke stadje in, doen boodschappen en gaan ons te buiten aan een enorme ijscoupe. 

De drijvende steigers van Elsfleth zijn een prima plek om te overnachten met een karakteristieke en vriendelijke havenmeester die de hele dag duidelijk aanwezig is.

Dag 15, zaterdag 26 mei

Het is wisseldag en vandaag wordt er niet gevaren. Egbert gaat naar de bakker en we ontbijten rustig. De witte was wordt gedaan en Annelies en Pinky poetsen de boot. Om één uur arriveert Roemer met de auto uit Nederland. Hij is zo lief om Annelies en Pinky op te halen. Dat scheelt hun een treinreis van ongeveer zes uur en drie of vier keer overstappen.

Na de lunch zwaaien Egbert en ik ze uit.

De tweede week zit er op. We zijn zoals gepland in Elsfleth. De bemanning van deze week was weer zeer vertrouwd. We hebben al vaak met ons vieren op de boot gezeten en zijn op elkaar ingespeeld. Pinky verzorgt de inwendige mens, deze week zelfs met ook voor haar nieuwe recepten. Egbert, die net een oogoperatie achter de rug heeft, oefende voor de komende week. Annelies en ik wisselden elkaar af als schipper en als lichtmatroos. Egbert en ik zullen onze meisjes missen.

De tweede week:

• Vaardagen 5
• Vaaruren 29
• Kilometers 165
• Sluizen 18

’s Middags horen we dat Pinky, Annelies en Roemer pech hebben met de auto. De wegenwacht komt en ze kunnen niet verder. De auto wordt weggesleept en ze worden naar een vervangende auto gebracht. Een paar uur later dan verwacht zijn ze weer thuis.

’s Avonds eten Egbert en ik prima bij een “Vietnamese Italiaan”. Twee gangen en een karaf wijn samen voor € 35,00, nog een reden om een keer naar Elsfleth te gaan.

Dag 16, zondag 27 mei

We vertrekken al om acht uur, twee uur na hoog water, zodat we zoveel mogelijk gebruik kunnen maken van de ebstroom. Van de Hunte varen we de Weser op. De Weser is hier een enorm brede rivier, waar het erg druk kan zijn. Vandaag is het erg rustig, misschien omdat het eerste Pinksterdag is. We hebben geen groot zeeschip gezien. Dankzij de ebstroom varen we 12 tot 15 km per uur bij 1200 toeren en om half elf varen we Bremerhaven binnen en Gaan we de Geeste op.

De Weser

Dat het eb wordt, is al duidelijk zichtbaar. Ons plan om diesel te tanken gaat daardoor niet door. Al voordat we er achter zijn of het pompstation op zondag open is, weten we al dat we bij deze waterstand nooit bij de pomp aan de kant zullen komen. Voorzichtig varen we verder over de Geeste. De waterdiepte onder de romp varieert van maar 60 tot 110 cm. Zonder vast te lopen komen we om kwart voor twaalf bij de sluis van het “Tidesperrwerk Bremerhaven”. Na de sluis zijn we op het Bederkesa-Geeste Kanal, een niet al te breed maar erg vriendelijk ogend vaarwater.

Door laag water

Om twee uur stoppen we voor de lunch op een klein plekje midden in de natuur. We maken vast aan een bankje.

Om half vier gaan we door een zelfbedieningssluis en om vier uur arriveren we in de haven van Bad Bederkesa. Alweer een haven zonder WIFI.

Het plan voor vandaag was om naar Bremerhaven te gaan. Dankzij de Ebstroom op de Weser zijn we al in Bad Bederkesa en lopen we een dag voor op schema.

Bad Bederkesa is een Kurort. Het ziet er niet oud uit. Het lijkt wel een nieuw dorp dat gebouwd is naast het gelijknamige meer. Omdat het zulk prachtig weer is, is het er druk met wandelaars, fietsers en zeilers. Egbert en ik wandelen het stadje in en komen bij een “Spielparadies”, een speelhol waar je op allerlei machines kunt gokken. Bij dit “paradijs” hebben ze ook internet. Als ik terugkom bij de boot pak ik de USB stick met mijn weblog tekst en haast me terug naar het “Spielparadies” om mijn weblog bij te werken. En dat lukt.

Bad Bederkesa